Cultural Anthropology/Introduction

                      [These writings hava been collected for our students who concerned those fields-SOBAD ]

 Cultural Anthropology is the study of human cultures, their beliefs, practices, values, ideas, technologies, economies and other domains of social and cognitive organization. This field is based primarily on cultural understanding gained through first hand experience, or participant observation within living populations of humans.

This chapter will introduce you to the field of anthropology, define basic terms and concepts and explain why it is important, and how it can change your perspective of the world around you.

What is Anthropology?

Anthropology is the scientific study of human beings as social organisms interacting with each other in their environment,and cultural aspects of life. Anthropology can be defined as the study of human nature, human society, and the human past. It is a scholarly discipline that aims to describe in the broadest possible sense what it means to be human. Anthropologists are interested in comparison. To make substantial and accurate comparisons between cultures, a generalization of humans requires evidence from the wide range of human societies. Anthropologists are in direct contact with the sources of their data, thus field work is a crucial component. The field of Anthropology, although fairly new as an academic field, has been used for centuries. Anthropologists are convinced that explanations of human actions will be superficial unless they acknowledge that human lives are always entangled in complex patterns of work and family, power and meaning. Anthropology is holistic[[1]], comparative, field based, and evolutionary. These regions of Anthropology shape one another and become integrated with one another over time. Historically it was seen as "the study of others," meaning foreign cultures, but using the term "others" imposed false thoughts of "civilized versus savagery." These dualistic views have often caused wars or even genocide. Now, anthropologists strive to uncover the mysteries of these foreign cultures and eliminate the prejudice that it first created.,

While it is a holistic field, anthropology is typically considered to consist of five sub-disciplines, each focusing on a particular aspect of human existence:

Archaeology: The study and interpretation of ancient humans, their history and culture, through examination of the artifacts and remains they left behind. Such as: The study of the Egyptian culture through examination of their grave sites, the pyramids and the tombs in the Valley of Kings. Through this branch, anthropologists discover much about human history, particularly prehistoric, the long stretch of time before the development of writing.

Cultural Anthropology:(also: sociocultural anthropology, social anthropology, or ethnology) studies the different cultures of humans and how those cultures are shaped or shape the world around them. They also focus a lot on the differences between every person. The goal of a cultural anthropologist is to learn about another culture by collecting data about how the world economy and political practices effect the new culture that is being studied.

Biological Anthropology (also: Physical Anthropology):Specific type of Anthropology that studies humanity through the human body as a biological organism, using genetics, evolution, human ancestry, primates, and the ability to adapt. There was a shift in the emphasis on differences (with the older “physical anthropology”) due to the development of the “new” physical anthropology developed by Sherwood Washburn at the University of California, Berkley. This field shifted from racial classification when it was discovered that physical traits that had been used to determine race could not predict other traits such as intelligence and morality. Some biological anthropologists work in the fields of primatology,which is the study of the closest living relatives of the human being, the nonhuman primates. They also work in the field of paleoanthropology which is the study of fossilized bones and teeth of our earliest ancestors.

Linguistic Anthropology: examines human languages: how they work, how they are made, how they change, and how they die and are later revived. Linguistic anthropologists try to understand language in relation to the broader cultural, historical, or biological contexts that make it possible. The study of linguistics includes examining phonemes,morphemes, syntax, semantics, and pragmatics. They look at linguistic features of communication, which includes any verbal contact, as well as non linguistic features, which would include movements, eye contact, the cultural context, and even the recent thoughts of the speaker.

Applied Anthropology includes the fields of Applied Medical Anthropology, Urban Anthropology, Anthropological Economics, Contract Archaeology and others. Applied anthropology is simply the practice of applying anthropological theory and or methods from any of the fields of Anthropology to solve human problems. For example, applied anthropology is often used when trying to determine the ancestry of an unearthed native American burial. Biological anthropology can be used to test the DNA of the body and see if the DNA of the burial has any similarities to living population…

-SOBAD's Note: in next chapter we intend to question ; Holism in Anthropology and What is culture?

Aşkın Enerji Sorunu

Nesrin Dabağlar

Bizler var oluşumuz esnasında iki ayrı güç halkasıyla doğarız. Birinci güç çemberimizi dünyasal boyutta iken kullanırız. Bu çember akılla direkt bağlantılıdır. Dünyasal algımızın oluşturduğu tüm her şey; bizi biz yapan her şeydir. Dünyaya anlam vermeye çalışan odur. O olmadan duyduğumuz seslerin ya da renklerin, şekillerin hiçbir anlamı yoktur. Algıladığımız her bir şeyin dizgelenmesinin şifresi onda saklıdır. Ona kısaca dünyasal ben diyebiliriz.

Dünyasal ben, gerçek varlığımızı esirgeyen bir koruyucudur. Tüm koruyucular gibi kurnaz, kıskanç ve planlıdır eylemlerinde.  Dünyasal ben, doğumumuzla büyümeye başlar.  İçimize havayı ilk çektiğimiz o an, dünyasal ben halkası içindeki erkle nefes almaya başlamış oluruz. Dünyasal ben, doğumla başlar ve ölümle biter. Yargılamak, değer biçmek, tanıklık etmektir işlevi. Ana programı uygulayan sürüm programı gibidir.

İkinci güç çemberimiz ise, görünmeyen bir alandır. Onunla pek ilgilenmeyiz, hatta onun farkında değilizdir çoğunlukla. O bizim tanımlamadığımız, betimleyemediğimiz bölümümüzdür. İsim, söz, şekil, duygu, bilgi yoktur. O’na geçilebilir, orada yaşanabilir ama onun hakkında bizim bildiğimiz kelimelerle konuşulamaz. Maddesel dünyanın algılarıyla orada olanlar hakkında yorum yapıldığı anda dünyasal alanın içine indirgenir ve dönüşür.

Daha doğduğumuz anda aslında iki parça olduğumuzu hissederiz. Doğum anında ve sonraki kısa sürede tümüyle diğer taraftayızdır. Sonra işlev görmek amacıyla sahip olduğumuz parçanın bir karşı parçası olması gerektiğini hissederiz. Bu ayrımı zihin-beden ikiciliği olarak yaratırız. Aranan egodur ve bu en başından beri bir eksiklik yaratır. Derken ego gelişmeye başlar ve önem kazanır. Diğer tarafın parıltısı körelir, ego onu tümüyle kaplar. Ego ile dış dünya arasında çatışma başladığında çatışmanın uzlaşma sağladığı noktalar, varlığın ego sınırlarını belirler.

Artık tümüyle ego olduğumuz anda ise, doğumdan başlayarak bize eşlik eden ve bizi bütünleyen başka bir parçamız olduğunu sürekli anımsatan, bir eksiklik duygusuyla kaplanırız ve o eski yetersizlik duygusunun arttığını seyretmekten başka bir şey yapamayız.  

İki yanımız olduğunu hep duyumsarız ama bunu dünyasal nesnelerle dile getiririz. Yanıltıcı bir ikicilik dünyasında yolculuğa çıkarız böylece. Tümüyle ego olduğumuz andan başlayarak, kendimize eşler oluşturmaya koyuluruz. Bir yanımız ruh, diğeri beden diye ayrımlarız. İyi, kötü,  tanrı ve şeytan gibi bir sürü ikicilik yaratırız ama aslında sadece ego adamızın, yani tek bir yarımızın üstündeki şeyleri eşleştirdiğimizin ayırtına varamayız.

Diğer yanımız, egomuzu çevreleyen okyanus gibi kendi kendinin yalnızlığında kalır. Zihin; diğer yarısı eksik kalan varlığımızın tümünü kuşatmıştır artık. İçinde bulunduğumuz alan, dünyasal algı boyutunun hapishanesidir. Engin bir denizdeki bu ıssız adada, etrafımızı çeviren o büyük okyanusla, tanışmadan biter ömrümüz. 

Bizler bir başka yanımız daha olduğunu duyumsasak da ego, hep kendi kabuğunun içinde kalmamız için sürekli sopasını gösterir. Bu yüzden bazı bilgelik öğretilerinde; dışarıdan kabuğun kırılması, yani çömez-usta ilişkisi gereklidir.    

Bu ikilik durumunda yaşarken hep bir şeylerle kendimizi tamamlamaya çalışırız, ama bunu asla başaramayız. Bizi bütünleyen bir parçamız olduğunu anımsarız, bu eksikliği sevgilerle tamamlamaya çalışırız. Ama hiçbir zaman tamamlanmaz, çünkü dualiteyi, yani ikiciliği yanlış yerde yaratırız. Bizim eksikliğimiz başka birine ait bir yarım değil de kendi diğer yarımızın eksikliğidir aslında. Diğer yarımız diye aradığımız şey, çoğunlukla bir eş niteliğindedir.

Ruh eşi kavramı da bu dualitenin bir parçasıdır ve kısa bir süreliğine tamamlandığını sanma yanılsamasıdır. Bu eşlik, sadece cinsellikle bağlantılıymış gibi sunulur tüm insanlara. Tüm dünyanın kendini sadece cinsel aşkta bulmaya çalışması, insanın gelişimi yolundaki en büyük yanılgıdır ne yazık ki… İki ayrı yarım asla birbiriyle bütünleşmez. Gerçek bütünleşme, bizim kendi kendimizin yarımıyladır. İki ayrı parça halindeyiz dünyada. Öbür parçamız olduğu yerde duruyor ama biz onun farkında değiliz.

Yazgımızı yöneten güç, bize bir oyun oynayarak bizi yan yana, bir bütün olarak iç içe koymuş ama bir gözümüzü de şaka yapar gibi kapalı bırakmış. Ancak o diğer tek göz ile görmeyi başarabildiğimizde, yanı başımızda saklı duran diğer yarımızı görmeyi de başarabiliyoruz. 

Yanı başımızda duran kendi bütünlüğümüzü görmeyi reddederek, dışarıdaki arayışların peşinde incinmekten de kurtulamıyoruz ömür boyu.

 Bu arayışların en önemlisi ve belki de ilki; dünyasal aşktır. 

Doğduğumuzda bir C harfi gibiyiz. Bu bizim kendi kendimize oluşturduğumuz yanlış ikiciliğimizin sonucudur aslında. Hedefimiz kendimizi tamamlamak ve Oolmaktır ve ilk kaynak olarak çevremizdekileri seçeriz. Anne ya da babamızın varlığıyla C’nin diğer tarafını bütünlediğimizi sanırız. Sonra da ilişkilerimizde yaparız bunu. Kendi dışımızdaki diğer yarımızı bulduğumuzu sanırken aslında, kendi yarısını arayan başka bir yarımla bütünleşiriz. Bu bütünleşme gerçek bütünleşme olmadığı için bir gün kopmaya mahkûmdur. Kendimizi, kendimizle bütünlemeden yola çıkmanın sonucudur bu. 

Farkındalığımız hep dışarıya odaklı olduğundan yetişkin sayılmasına rağmen pek çok insan kendi dairesini tamamlayamamıştır henüz. Bu aşamada yaşanan bütün aşk ilişkileri de bizi tamamlamaktan uzak, tüketici ilişkilerdir ve iki birey arasında bitmeyen enerji savaşı vardır. 

Aşk meydana geldiğinde, iki kişi birbirlerine enerjilerini verirler. Bu durum ilk zamanlar neşe ve mutluluk verir. Ne yazık ki bu mutluluk duygusunun diğer bir insandan geleceğini umdukları için insanlar, evrenden gelen enerjiyle bağlantılarını keserler. Oysa bu bir enerji sorunu doğurur. Çünkü kişilerin kendi enerjileri bir süre sonra tükenir. İlişki kendi kendisini tüketmeye başlar ve kişiler birbirlerini aşırı derecede sahiplenerek, kontrol etmeye çalışırlar. 

Birbirlerini kontrol etmeye çalışan kişiler, geleneksel güç mücadelesinin kısır döngüsüne düşerler. Bazen bir taraf diğerinin enerjisini çeker, bazen tersi söz konusu olur. Dünyasal olarak ortada görünen bir birliktelik vardır ama gerçekte bu iki insan arasında enerji dünyasında bir savaş vardır. Görünmeyen bu enerji savaşı, ilişkiyi yıpratmaya devam eder. Bu kısır döngünün içindeki her iki birey de kendi gelişiminin önünü tıkamış durumdadır. 

 Aştaki bu enerji rekabeti yüzünden kendi ilerlememizi sağlayamaz ve kendi karşıt cins yanımızla bütünleşemeyiz. Kendi içimizdeki öz eril-dişil enerji dengesini oluşturmak gibi varlıksal bir amacımız vardır. Çoğu insan bunu bilmez ve farkında değildir. Karşı cinse aşırı bağlı olmamızın sebebi, karşıt cinsin enerjisini elde etmek istememizdir. Hâlbuki kendi istencimizden aldığımız enerjinin hem dişi hem eril yönü vardır ve tamamlanması gereken akış buradandır.

Evrenin enerjisiyle kendi içimizde olgunlaşmadan, başka bir insandan beslenmeyi seçersek, evrensel kaynağın akışını yavaşlatır, hatta durdururuz. Aşkta acıların yaşanmasının gerçek sebebi, iki insan arasında paylaşılamayan yaşam enerjisidir…

---

INDIGO © 2011 | http://indigodergisi.com

SOBAD OLAĞAN KONGRESİ YAPILDI

SOBAD Olağan Kurulu bugün (23/08/2015) yapıldı.

Kuruluşunun ilk olağan toplantısında açılış konuşması yapan SOBAD Kurucusu ve Yönetim Kurulu Başkanı, Ahmed Kaymak, SOBAD'ın kuruluşunda emeği geçen herkese teşekkür ettikten sonra, özellikle kuruluş sürecinden bu yana kendilerinden desteklerini esirgemeyen H. İsmail Aslan ve çalışma arkadaşlarına ve  Mümtaz YASAK'a teşekkürü bir borç bildiğini ifade etti.

"SOBAD kuruluşundan bugüne amaçladığımız çerçeve ve perspektifler doğrultusunda yürütülen çalışmalarda, kurulan ilişkilerde, tasarlanan projelerin hayata geçirilmesinde aktif emek sarf eden bütün dernek üyelerini ve yöneticilerini ayrıca kutladığını" belirterek seçilen yeni Yönetim Kuruluna bu teşekkür, minnettarlık ile başarı dileklerini sundu.

Sosyal Bilimler Araştırma Derneği Genel Kurul Çağrısı

Tarih              :  04.08.2015

Karar Sayı No: 04

Konu               : SOBAD Genel Kurul Çağrısı

Dernek Yönetim Kurulu üyeleri Derneğin Genel Kurulunu 04.08.2015 toplamak üzere ve Genel Kurul Çağrısını, SOBAD Blog’unda yayınlamak ve ayrıca ilgili aynı çağrıyı diğer sosyal medya internet yol ve olanakları aracılığıyla üyelere duyurmak amacıyla aşağıdaki gerekçe altında belirtilen gündemle oy çokluğuyla karar almıştır.

1- Derneğimiz 1. Olağan Genel Kurulunu yapmak üzere 23.08. 2015 tarihinde, saat 13.00’de Koop. Mh. Sanat Sokağı, Sayar Ap. Bağımsız arka bağımsız bölümündeki adreste bulunan Dernek Genel Merkezi toplantı ve konferans salonunda aşağıdaki gündemle toplanacaktır. Genel kurul için yeter sayının bulunmaması halinde 2. toplantı  06.09.2015 tarihinde yapılacaktır. 01.08.2015

Gündem

1- Divan Başkanı ve yazmanların seçimi

2- Açılış

3- Faaliyet Raporunun okunması

4- Mali Raporun okunması ve bilanço

5- Mali Raporun ve Bilançonun İbrası

7- Yönetim Kurulu ve Denetim Kurulunun seçimi

8- Toplantıya katılan üyelerin Dernek faaliyetleri hususunda görüş, öneri ve tavsiyeleri

9- Kapanış

     

     (Kurucu)                            (Kurucu)                                    (Kurucu)                    (Kurucu)

       Başkan                1. Başkan Yardımcısı           2.Başkan Yardımcısı    Genel Sekreter

Ahmet Kaymak               Mehmet Gülseren                  Ferhat Karataş              Atilla Arı

İmza                                  İmza                                       Bulunmadı                       İmza

     (Kurucu)                          (Kurucu)                             (Kurucu)

    Sayman                          Üye                                   Üye

Abdullah Ökten               Meral Çitil                      Kamile Göktürk

İmza                                   İmza                                 İmza

Primary Human İdentity*

  Yekta Uzunoğlu 

"Never for a moment did our secondary or tertiary identities take precedence over our primary, original identitiy, over the fact that we are perple, fighting for a more just world."

Today is perhaps the most difficult day of my life emotionally. To come together in a single place years later with people from several countries and cultures, people who have been with me at various stages of my life in all kinds of circumstances during the past thirty years, to think about a number of other people far from here, who may not be able to be with us today but who, I believe, are with us nevertheless – all of this makes for a powerful experience for me. I mean the people who despite all kinds of allegations, accusations, slurs, and the state-run or state-tolerated terror aimed at me and my friends for twelve years – including the physical attack on Pavel Dostál [1], the robbing of the office of the Czech Helsinki Committee, the torching of my house, the bombs in my garden, and countless other illegal, immoral attacks – never lost faith in me and my struggle for the rule of law and justice in the Czech Republic, and never abandoned me in those truly difficult moments of my life. It is sad to think that my dear teacher, our friend, Professor Rahmen Kassemlou [2] is no longer with us. Just as this country had become a second home for me, so too had it become for him.

At this moment even the fact that I am accepting the prize bearing the name of my colleague Dr František Kriegel [3] is almost too much for me to bear emotionally. I can’t think of any other prize or any other figure I could fully identify with. While I was a young student of medicine, Kriegel became a model of medical ethics, of providing aid to people in need in all circumstances regardless of skin colour or social standing, in all corners of our now very small planet: from Czechoslovakia to Spain, China to India, Burma, and even Cuba! Kriegel was an unflagging fighter for a just world – the way he understood it.

He was not, nor could he have been, a prisoner to absurd nationalist and racist ideologies or pseudo-patriotic emotions. He emphasized the primary identity of the human being over the ideologically tinged identity that so often holds sway. He understood that a human being is first and foremost a human being, not a Czech or German, or a Kurd or a Jew, or a worker or a doctor. It is the tragedy of our European civilization that in its history it ¨has been able to commit so many crimes in the name of a secondary or tertiary identity at the expense of the primary identity.
Not only in his stand as the only Czechoslovak politician to refuse, under brute Soviet pressure, to sign the Moscow Protocol in August 1968, but also later in his dignified, responsible attitude towards the present and future of this country, Kriegel made it sufficiently clear to us, till he breathed his last, that the fate of this country, justice, and law, is not only a matter of “all our countrymen.” He took upon himself more responsibility and risk for this country than “all our good countrymen.” He pointed out the universal nature of pure human values and the need to fight for them.

When I was a student, Anna Martásková, a widow with three dependent children and their grandmother, who became an invalid after a brain operation, sent me and her son, today Professor Pavel Martásek, something of the little she had – schnitzel and cake with a bus driver from Uherský Brod to Prague, so that we had something homemade in the hall of residence. Not for a moment did she ever consider me anything but her fellow countryman! She had an inkling that her sons – Yekta and Pavel – in the remote town of Prague were doing more than just studying. She worried about us like my own mother worried, and she confided her fear to God, and prayed for us. But she never tried to dissuade us from doing what was necessary for a more just world.

Květa and Karel Jech [4] patiently lent an ear to this Kurdish student, heard his unbelievable stories, and gave him advice for life as though he were one of their own children. At their place I was not a foreigner in the presence of “locals”! Jiří Hanzelka [5] tirelessly explained to this naive Kurdish student “how things really work in this world.” Professor Сtirad John [6] gave a helping hand to his student in need, which was caused by a rotten system, and never for a moment thought that this exotic-looking student was not really a Czech. I have time only to mention the names Jarka and Tomáš Vrba! [7] 

When I returned to Europe after my stint as a doctor in Iran and Iraq, the Turkish Embassy confiscated my passport. I was left without identity papers and without money. The irony was that in those very days television stations in 32 countries were reporting on my “heroism” in Iraq and Iran. It would have been beneath my dignity to turn to Médecins Sans Frontières or Kurdish organizations for help. So I slept in the park by the Bundestag. One day I decided to go to the Bundestag to talk to the deputy Klaus Thusing, whom I knew only from a poster in the park. Shortly afterwards I was picked by his assistant, who vouched for me without knowing me at all. Then came the meeting with Thusing, who did everything possible to ensure that I would receive some state support. A year later he became a member of the Kurdish Institute, which I founded. He was, until it was closed down, responsible for Institute finances. It had to do with the struggle for human values. 

Never for a moment did our secondary or tertiary identities take precedence over our primary, original identity, over the fact that we are people, fighting for a more just world. That is how I perceived the challenge to take up the struggle here in my second home twelve years ago.

As I wrote to President Václav Havel from Ruzyně prison on 14 September 1995:“Even if they kill me – and they have already tried to so twice (I survived only by chance) – they will not be helping themselves in any way. The unfortunate Kurds will have only another martyr. Iam not a product of Roman culture, and will not submit to the judgement of some Nero!” That is why it should have been clear long ago that I shall never give up this struggle, which was assigned to me by destiny, in the interest of law and justice, for which mankind has so long fought bitterly at great cost.

Allow me here to thank my late mother, who instilled in me the proud culture of the Kurds , a culture which does not let us give in to injustice. I thank the jury of the Charta 77 Foundation for awarding me such a precious prize at this stage of my life, a prize that is a clear sign of their support and their identifying with my struggle. My warm thanks go to Professor František Janouch, who was supporting me even back in the 1990s with his letters to prison and has now for several months stood day and night at the head of this bitter struggle, just as he had done in the 1970s and the years that followed.My sincerest thanks go to the state of Germany, which granted me citizenship of the Federal Republic of Germany, and to my friend Bernhard von Grünberg, who brought me the certificate of citizenship all the way to Ruzyně where I was being detained. I express my sincere thanks to the Jechs, the Vrbas, the Šilháns [8], the Dostáls, Petruška Šustrová [9], Jiří Drápela [10], Zdeněk Jičínský [11], and Jaroslav Spurný [12], who stood courageously by my side at those difficult stages of the struggle. Last but not least I thank my wife Monika, who for six years now does “night duty,” so that I can sleep soundly for at least a few hours, and she patiently faces the injustices foisted upon us, and if necessary takes the first available flight to the other side of the continent in order to gather other evidence about crimes committed against law and justice, not only in the Bohemian Lands. 

* This article is author's speech hen he awarded for the  prize ceremony in 2006 and for that speech to be published on  http://sobadder.blogspot.com.tr/, has been token author's permisson.

 ------------

[1] Pavel Dostál, till his death in 2005, Minister of Culture and the most popular politician in the Czech Republic.
[2] Abdulrahman Kassemlou, a Kurd, Professor at the Prague School of Economics. In 1968 he supported the Prague Spring reform movement and was later deported from the Czechoslovak Socialist Republic. Was Chairman of the Kurdish Democratic Party of Iran, which is a member of the Socialist International. In 1989 he was murdered in Vienna by the Iranian secret service.
[3] František Kriegel (1908–1979), born in Poland, studied medicine at Prague. Went to Spain in 1933, then India, China, Burma, and returned to Prague in 1946, becoming a Czechoslovak citizen in 1948. In the Czechoslovak cabinet at the time of the Soviet-led invasion in August 1968, the only member who resisted Soviet pressure to sign the capitulatory Moscow Protocol.
[4] Květa and Karel Jech, historians, human-rights advocates both in totalitarian Czechoslovakia and after the restoration of democracy.
[5] Jiří Hanzelka, renowned Czech traveller (with Miroslav Zikmund), writer, columnist, a leading figure of the Prague Spring reform movement. Till the “Velvet Revolution” of November-December 1989, was banned from publishing and travelling.
[6] Professor Ctirad John, an important microbiologist and columnist, bravely resisted the pressure of the Czechoslovak Communist Party.
[7] Tomáš Vrba, writer, publisher, columnist, Charter 77 signatory, till the Velvet Revolution was permitted to do only manual labour. After the Velvet Revolution Jarka Vrbová became Head of Scandinavian Studies at Charles University, and Tomáš Vrba became Chairman of the Board of the Czech Press Agency (ČTK).
[8] Libuše Šilhánová, PhDr., human-rights advocate, in totalitarian Czechoslovakia she was a spokesman of the Charter 77 human-rights movement and was imprisoned several times. After the Velvet Revolution, she was Chairman of the Czech Helsinki Committee, and received the State Prize, 1st degree. Professor Věněk Šilhán, was Secretary of the Central Committee of the Czechoslovak Communist Party in 1968 and an initiator of the Prague Spring reform movement. He is now Chairman of the Board of the Preciosa company.
[9] Petruška Šustrová, human-rights advocate, Charter 77 signatory, after the Velvet Revolution became Deputy Minister of the Interior. Now a columnist and writer.
[10] Jiří Drápela, after the Velvet Revolution was for years a member of the Czech Parliament. Thanks to his repeated interpellations in the 1990s exposed part of the crime committed by the Czech Police against Yekta Uzunoglu.
[11] Professor Zděnek Jičínský, a leading authority on law in the Czech Republic, a member of parliament for sixteen years. After the Velvet Revolution headed a commission that framed the new Czechoslovak constitution.
[12] Jaroslav Spurný, journalist, human-rights advocate, exposed another part of the crime committed against

Empati ve Ayna Nöronlar

  Nesrin Dabağlar  

“Beni yargılamadan önce, benim makosenlerimle dolaşmalısın!”  

Empatinin tarifini bilgece yapan bir Kızılderili söylemi bu…  

Duygusal ve sosyal zekânın en önemli bileşenlerinden birisi olan empatinin sözlük anlamına baktığımızda; kendimizi bir diğer kişinin yerine koyup, onun gibi hissedebilmek ve düşünebilmek olarak tariflenir. Latince'deki "iç, içine, içinde" anlamına gelen "em" ön eki ile Grekçe'deki "duygu, acı, ıstırap, algılama" anlamına gelen "patheia" sözcüğünden türetilmiştir.  

Empatinin üç önemli aşaması vardır, önce gözlemleme sonucunda “o”nun gibi bakabilmek, sonra “o”nun gibi hissetmek ve düşünebilmek, son olarak da “o”na bunu ifade edebilmek...

Empati kurmak, ilişkileri oluşturmakta ve doğru sosyalleşmede doğru kullanılması gereken önemli bir özelliktir. Doğru dozda empati sahibi olmak, hem özel, hem sosyal, hem iş ilişkilerinde başarıyı sağlayan faktörlerden birisidir. Genellikle anlaşmazlıklar esnasında dile getirilen klasik bir cümle vardır: ” Beni anlamıyor, algılamıyorsun” Bu cümlenin söylenişiyle biten ya da çıkmaza giren pek çok ilişki vardır.  Karşılıklı sevgi ve uzlaşma isteği olmasına rağmen ortada bir anlayamama problemi mevcuttur.  Bu anlayamama ve algılayamama sorununun temelinde yatan eksiklik empatinin doğru kullanılmamasıdır aslında… Ya kolayına kaçar ve sadece kendi gözlüğümüzden bakmayı seçeriz, ya da empati kurmayı gerçekten bilmeyiz.

Temelde ya empati yokluğundan ya fazlalığından doğan farklı durumlar empatinin dengelenmesi ile kolayca çözümlenebilir. Özellikle modern toplumda dozu şaşan ( daha çok azalan) empatiyi dengelemek ve aile ile iş ilişkilerinde doğruyu bulmak için empati kursları- testleri uygulamaları başlamıştır artık doğal olarak…

Empatinin dozu açısıyla bakıldığında, az empati yapan kişilerin genellikle sadece kendi doğrularını kabul ettiklerini, bir diğerine kabul ettirmekte güç (eğer varsa) kullandıklarını, kuralcı, sert ve prensipli göründüklerini kolayca söyleyebiliriz.

Yüksek empati sahibi kişiler ise yoğun bir duygusallığa sahiptirler, bu nedenle karşılarındaki kişinin acısından ve kötü talihinden çok etkilenirler. Örneğin, bu insanlar bir kitabı sadece okumazlar, yaşarlar; dolayısıyla potansiyel olarak büyük tehlike altındadırlar. Ancak güçlü bir karakter ve savunma mekanizması zarar görmelerine engel olabilir. Objektif ve gerçek gözlem yaptığımızda bu insanların bu dünyaya bilinen ölçülerde tutunamamış olduğunu fark edebilirsiniz. Bu tür insanların üstün pek çok özellik ve kabiliyetinin yanı sıra gereğinden fazla empatiye sahip oldukları için kendi öz haklarını gerçek anlamda koruyamamış olduklarını tespit edebilirsiniz ve sürekli karşısındakini hissetmeye çalışmaktan ipin ucunu kaçırıp, kendilerini savunmasız bıraktıklarını kolayca görebilirsiniz. Bu durumun patolojik bir hale gelmesiyle fazla empatiye sahip insanların, hayatlarının bir döneminden sonra bıkkın, bezgin ve kırgın olarak yaşamaya devam ettikleri bir gerçektir. Bu tür insanlar belki o güçlü savunma mekanizmasına sahip olmadıkları için, belki de bu savunmayı kullanmayı tercih etmedikleri için zarar görmeye devam ederler ömür boyu…

Genel tariflerin ve psikolojik empatinin dışında, empatinin çoğunlukla telepati ile iç içe geçmiş parapsikolojik alt durumları ve özelleşmiş empati olguları vardır. Çoğu zaman birer fenomen olarak tanımlanmaya uyan bu özel durumlar sanılanın aksine pek çok bilimsel araştırma alanının içinde kendine yer buluyor aslında. Bilinç -düşünce-irade- kader ve hatta akıl okuma olgularını yakından ilgilendiren ilginç araştırmalara her gün yenisi ekleniyor.

 Taklitçi Hücreler: Ayna Nöronlar

İnsan bedeninin ve beyninin bir örneği empatide olduğu gibi keşfedilmesi gereken milyonlarca faaliyeti vardır. Gülmek, esnemek, ağlamak, karamsarlık, neşe, coşku, hüzün vb. gibi pek çok davranış ve duygu biçimi insanlar arasında kolayca yayılabilen ve taklit edilen duygulardır.

İnsan beyninin işlev gören kısmının nöronlardan oluşur ve bu nöronlar elektrikle çalışır. Her bir nöron yüz mili volt elektrik enerjisi üretildiğinde aktif olarak çalışır hale gelir. Buna aksiyon potansiyeli ismi verilir. Beynimizde yaklaşık yüz milyar nöron vardır. Bu nöronların çalışması günümüzde EEG denilen aletle, elektrik akımı ölçülerek incelenebiliyor.

Beynin çalışması fonksiyonel manyetik rezonans (fMR) ve pozitron emülsiyon tomografi (PET) cihazlarıyla da araştırılabiliyor. 

 Nöronların çalışmasıyla açığa çıkan enerji çok yüksektir. Bu enerji pek çok soruya kaynak olabilir.  

“Beyin bu yüksek miktarda enerjiyi nasıl kullanıyor, parapsikolojik olaylarda bu enerjinin rolü var mı? “ 

İşte bu gibi sorulara cevap aramak için yapılan bir araştırmada on yıl öncesine kadar bilinmeyen bir nöron yapısı keşfedildi.

İtalya'da Parma Üniversitesi'nden Giovanni Rizzolatti, Vittorio Gallese ve ekibi 1996 yılında, makak maymunun beyninin ön lobunda 'ayna nöron' adını verdikleri değişik bir motor nöron hücresi keşfettiklerini duyurdular. Yakın zamana kadar, motor nöronların yalnızca salgı bezleri ve kas devinimlerini denetleyen uyartıları gönderen sinir hücreleri olduğu sanılırdı. Bilim adamlarıbeyin hücrelerini, nöronları test etmekteydiler ve maymunlar ne zaman bir fıstık alsalar nöron aktivitelerinden tespit edilmiş özel bir ses duymaktaydılar. Daha sonra bir gün maymunlar hareket etmeden dururlarken bir bilim adamı fıstıklara uzandı ve maymunun  nöronu sanki kendileri uzanıp alıyormuşçasına aynı aktiviteyi gerçekleştirdi.. Bu durum bir şeyi açıklığa kavuşturuyordu: “Bir şeyi görmek ve bir şeyi yapmak aynı şeydi!” Yani, bu nöron birisini bir şey yaparken seyrederken sanki kendisi yapıyormuş gibi aktive olmaktaydı. 

 Bu nöronlar tabii ki insanlarda da mevcut. Katıla katıla gülen kendimizi alamayıp gülmeye başlarız. Bunun gibi gerginlik, gerginliği; neşe, neşeyi bulaştırır. Mutlu yüzlere bakan insanların, gülerken gerilen kaslarının, kızgın yüzlere bakanların ise kaşları çatan kaslarının resme baktıktan 700 milisaniye içinde kımıldadığı saptanmış. Çevremizde biri esnese çok geçmez tek tük başka esneme sesleri ardı sıra dizilir. İnsanın ayna nöron sistemi, maymunlardan farklı olarak sol yarı kürede ve özellikle dille bağlantılı Broca alanında toplanmıştır.  

Ayna nöronların varlığının empati ile ilişkilendirilmesi ile konunun içinde pek çok parantez açılması sağlanmıştır. Parantezlerin her biri ise bilimdışı bildiğimiz pek çok olgu için açıklayıcı kaynak olmuştur.  Birkaç paranteze birlikte bakalım:

 • Sürü psikolojisinin temel nedeninin ayna nöronlar olduğu konusunda ileri sürümler var. Bilkent Üniversitesi Psikoloji Bölümü Başkanı Yard. Doç. Dr. Emre Özgen,  bir konferansta yaptığı konuşmada, 10 yıl önce tek hücreli ölçümlerle bulunan "ayna nöron"ların, son yılların çok ilgi gören nöropsikolojik buluşlarından biri olduğunu belirmiş. Konferansta  Fransa Jean Nicod Enstitüsü Öğretim Üyesi Pierre Jacob’un ekip çalışmasından dayanakla, çete davranışları ve sürü psikolojisi gibi öğelerin altında insan beynindeki ''ayna nöron''ların bulunduğunun düşünüldüğünü söylemiş… 

 • Ayna nöronlarla ilgili bir başka çarpıcı parantez, otistik çocukların ayna nöron mekanizmasının arızalı olmasıdır. Otizm, Yunanca autos (kendi) sözcüğünden geliyor. Türkçeye kendicilik diye çevrilebilir. Otistik çocuğun çektiği temel zorluklardan biri, metafor (eğretileme) ve metonim (düzdeğiştirmece) gibi söz oyunlarını anlayamamalarıdır. Örneğin, 'Yumruğunu sık!' denildiğinde, çocuk bir eliyle yaptığı yumruğu öbür eliyle sıkıyor.  

 • Parapsikolojik kabul edilen başka bir konu var ki, akıl okumak diye de adlandırılır...  Bazı insanlar bir diğer kişinin beyninin içinden geçeni rahatça algılayabiliyorlar. Özellikle empati duygusu fazla olan insanlarda gelişmiş olan akıl okuma yeteneği, telepati adını da alabiliyor ve empati ile iç içe geçiyor bu noktada. Ayna nöronlar ile ilişkilendirilerek açıklandığında telepati bilimsel bir izaha kavuşabiliyor: 

Birinci şahsın bilinç dışında bulunan duygu, hayal gücü veya sezgiden sorumlu kısımlarında elektriksel aktivite oluşur bu aktivite bilinç dışında bulunan telepatiden sorumlu ayna nöronlarını uyarır ayna nöronlarından enerji açığa çıkar bu enerji evrene yayılır, alıcı kişiye ulaşır ve alıcı kişideki ayna nöronlarını uyarır. Burada oluşan aksiyon potansiyeli duygu durumu değiştirir bir his bir sezgi açığa çıkarır, çoğu kişi bu bilinçli zihinleriyle bu hisse bir anlam veremeyebilir, ancak altıncı hissi kuvvetli diye tabir ettiğimiz kişiler ile trans haline girmek suretiyle bilinçlerinin engelleyici etkisini kapatmayı öğrenmiş kişiler buna daha iyi anlam verebilirler.   

Gönderilen mesaj alıcıda bilinç seviyesinde anlaşılamazsa bir iç sıkıntısı olarak tezahür edebilir. Altıncı his, telepati, pozitif –negatif enerji gönderimi gibi parapsikolojik yeteneklerde bu konuyla ilgili nöron grupları tarafından gerçekleştirilir. Üzerinde çalışılırsa ustalık kazanılabilir. Ancak bazı kişiler doğuştan daha yeteneklidir. Uzaktan görme-işitme gibi psişik yeteneği olan insanlar, ABD ve İngiltere’de bazı çözümlenmesi mümkün olmayan adli olaylarda polis tarafından görevlendiriliyor. Bu insanlar nasıl oluyor da uzaktan görebiliyorlar düşünmek gerek. Uzaktan hissedebilme yeteneğinin gelişmesiyle beyin ve düşünce kontrolleri konusundaki komplo teorilerinin dayandığı bir takım bilimsel gerçekler olmasa üzerine kitaplar yazılmaz. (Adam Fawer- OLASILIKSIZ)  

Biyoelektromanyetik dalgalarla, düşünme sırasında hücreler arasındaki iletişimin sağlanması ve ayna nöronları sayesinde bir diğer insan tarafından diğer kişi harekete geçmeden önce geriye kontrol eden ve durduran düşünceler gönderilmesi üzerine kurulu olan bu kitabın içindeki senaryo hiç de akla uzak gelmiyor doğrusu… 

Derin hipnozlarda kişilerin astral yolculuk yapabildikleri söylenir. Uzaktan görme mekanizmasını açıklayacak olursak beyinde ayna nöron grubu uzaktaki bir olay için enerji gönderir. Enerji, gönderilen yerden geri yansır ve alıcı nöronlarca algılanır. Bu işlem aynı ultrasonla insan karnında bir görüntü oluşturmayı andırır. Görüntü bilinç dışında oluşur, çok net değildir.  Bunu yorumlayacak şahsın bilgi, beceri, yetenek ve tecrübesi olaya açıklık getirir.  

Evrene bakılırsa hemen her şeyin dalga hareketi (iniş- çıkışlar) yaptığı görülür. Gece-gündüz, siyah-beyaz, ses ve en önemlisi ışık; dalga hareketi yapar, örnekler çoğaltılabilir. Bir grup bilim adamı zamanın da dalga hareketi yaptığına inanıyor. Zaman dalga hareketi yapıyorsa, zaman içinde yolculuk mümkün olabilir.

Zamanın dalga hareketi yaptığı varsayımından yola çıkarsak, zamanın farklı boyutlarında, aynı yerde yaşamın cereyan ettiği düşünülebilir.  Geleceği görebilen insanlar beyinlerindeki ayna nöronlarını kullanarak bunu bilinç dışlarından yapabiliyorlar.  

Bütün bu parantezlerin açılımından çıkan sonuçları değerlendirirsek eğer birkaç şıkta toplayabiliriz: 

• Ayna nöronlarının bulunduğu nöron grupları bilincimizin dışındadır.( doğal yapımızın içinde yaratılışımız gereği mevcuttur ve motor nöron adı verilir) 

• Bu nöron gruplarından gelen verileri değerlendirmeyi engelleyen düşünce ve olaylar, doğru değerlendirme yapmamıza engel olabilir. (Fazla empati nedeniyle kişisel başarısızlık örneğinde olduğu gibi bilinçli düşünce ile motor olanı dengeleyememek)

• Ayna nöronlarından gelen verilerin doğru değerlendirilmesi için trans hali oluşturularak engelleyici düşüncelerin uzaklaştırılması gerekir.

(Motor özelliği olan bu nöronları tam algılayabilmek için diğer istemli düşünce ve duyuları durdurabilmek, meditasyon için istenen “düşüncesiz” kalmayı başarmak gerek) 

• Ayna nöronlarından uyku esnasında da veri gelebilir (haberci rüyalar, istiareye yatmak)  

• Bu yetenek geliştirilebilir. 

Parantezlerin sayısı arttırılabilir ve gerçekten parapsikoloji – metafizik- bilimdışı kabul edilen pek çok şey için mantıklı açıklamalar oluşturulabilir. Sonuç olarak empati hayatımızın pek çok alanında doğru dozda kullanılması ve geliştirilmesi gereken bir yetenek. Azlığında duyumsamazlık, egoizm, iletişim sorunları, otizm, vicdansızlık, utanmazlık gibi hiç de istenmeyen negatif psikolojik olgulara neden olur. Gereğinden fazla ve tek taraflı kullanıldığında kişisel başarısızlık, yalnızlık, mutsuzluk gibi duygularla yaşamaya mahkum eder. Dozunda kullanılıp, geliştirildiğinde başarı ve çekicilik getiren bir sürü yeteneğe sahip olmayı sağlar. Empati hemen her ilişkide hüküm sürer. En güzel aşklar empatinin gelişmesiyle zirveye çıkar ve uzun süre yaşar. Empatisiz, ya da tek taraflı empatinin olduğu aşkın en tutkulusu bile bitmeye mahkumdur. Oyun bile oynayamayız empatisiz. Sanatçı kurduğu empati yoluyla yapıtını ortaya koyar ve izleyen, bu yapıtla kurduğu empati yoluyla baştaki yaşanmışı yaşar. Utanç, mahcubiyet duygularının haysiyet, şeref duyumlarının ardında da empati vardır. Belki en çarpıcı olanı, kendimizde bir başkasını yaşatarak bu bölünmenin, aynı konuda karşıt duygular yaşamamıza yol açmasıyla vicdanı olanaklı kılmasıdır.  

Empatinin yanlış kullanılmasıyla; birbirine yürek kapılarını kapatmış, kendi kimliğinin ve egosunun ötesini duyamayan, her türlü ilişkisinde başarısız ve toplumsal bir otizmin pençesinde ya da sürü psikolojisinin tekdüze boyun eğmişliğinde kaybolmuş bulabiliriz kendimizi… 

Ne güzel söylüyor atasözümüz; 

OLMA KESER GİBİ HEP BANA, OLMA RENDE GİBİ HEP SANA, OL TESTERE GİBİ BİR SANA BİR BANA!

Bindiğiniz dalı da kesmemeniz dileğiyle…

 indigodergisi.com dan alınmıştır....

WHAT IS THE TOTAL HOLİSTİC PSYCHOLOGY? By Ahmed Kaymak/ Translated from Turkish to English, By Marina Parigiani

WHAT IS THE TOTAL HOLİSTİC PSYCHOLOGY?  
By Ahmed Kaymak/  Translated  from Turkish to English, By Marina Parigiani

Total Holistic Psychology; Total Holistic philosophical psychology is the scientific study and practice. Applications and complementary perspectives are intertwined in these two areas. The philosophical point of view takes in context social relations and cultural psychological presence. Assets held perception of physical reality as seen through the senses as a part of the truth, insight, cognition, consciousness phenomenon that converts synthesis processes such as sequential part of the truth of information that counts. How the presence of a concrete truth is that a metaphysical consciousness of reality. It is the interests and arguments set out here is covered by the total-holistic philosophical discussions.

Consciousness and awareness of the visible areas for the operation and are not tangible. Truth is an intuitive logic to this aspect of the vehicle's approach and is based on the judgment. The ontological awareness is one of the functions such as logic, intuition and judgment; There is no consensus yet on whether they are a sub-category of logic. We will address them as nested functions. Do you lack the ability to put forth concrete evidence for each function of that more or less than others. The advances in medicine and neurology efforts continue in this direction that is far from saying anything definite yet about the functioning and the hierarchy of cognitive function. Medicine and the results of the brain that are related to neurology, though some areas and nervous movements, the awareness about the exact functions that occur in the brain is not able to go beyond the boundaries of the metaphysical assumptions.

As a materia, as like a piece of meat ball, it is possible to divede the brain iteslf; but not possible to divide and classify its functions; and especially it is very difficult as to classify the functions and to say here its high, there its medium is and the other sub-consciousness. There are no an agreement between specialists more than a further claim in this regard. Human and natural sciences, the next statement from the point reached by the work on the case, seems to have referred to the unwavering philosophy without putting any barriers and borders. Certainly at this stage of the business philosophy is in great need for a broad horizon. Sometimes we found an extraordinary influence on the outcome of inspiration in formulating a philosophical dialectic of the soul. This, though inspired by the philosophy of nature is undeniable that subserves the field of mathematics and physics. Even so in the philosophy the physics' and metaphysics' dialectics continue together to push the boundaries of thought's horizon...

It seems that it reached the first concrete border in medicine and other sciences, such as they have an obligation to enter into direct cooperation philosophy is expected to make further explanation. Theory is always philosophical-ideological; science, technical-operational. Philosophy and science, both of which are created in a cultural complex in the final analysis there remains about building relationships as a top organic and inorganic physics. In this sense, the two are independent of the time.

Total-holistic philosophical psychology, or the presence of cases as well as information obtained through experiment and observation on the basis of broad assumptions and working areas, including an upper structural interest.

Case base or presence What does it mean?

Admittedly cases have been mentioned here and being used as a general concept. Total Holistic philosophical psychology, the concept of the content, not the inorganic, organic chooses. In other words, the main research of a living being is human. We as a social and cultural human attitudes and behavior that occur within this context that we see as a fundamental data for understanding the relationship between the driving on the basis of objective factors. Judging from where the people go, the cultural dimension is always visible to us with more prominent faces. Mankind’s creative talents of intellectual and material inputs, regardless of format and level of tissue culture exudes the call. The resistance to this social order will only play a limited role; it can eliminate. Conversely, feeding the cultural fabric and ultimately overcome these limitations make every effort to match the dock and distorts the social order. So much so that in the form of the social order, institutions continue ruling relationships can eliminate. That is the stage we define cultural politicization, that is. Individuals despite all the flaws, this is a subject in the degree of politicization stage of its powers and relationships of patients undergoing movement, an actor has to practice. And ultimately rule on the relationship between patients with and monitors the presence of such a process. In other creatures, and the monkeys homonid class experience reveal whether the date of such a process has not yet been found. Such a date already is uniquely human. Since the beginning of our investigation as a cultural asset of the people, the cause of our separation from the natural presence, that is. This reality on the basis of the person's humanized this date, namely culture, in other words, consciously purposeful activities have played a decisive role constantly. Cases where both assets and income faced, as they are also integrated. Assets, people; case represents the culture; They won all of a social nature that fused the two together.

The general approach of human behavior and relationships, shopping and sociology as its interaction with other people, which makes Anthropology the subject of scrutiny. Anthropology especially from these two science areas without bending the cultural phenomena can not say a single word about the people and society. Basic research of the science and culture. On the other hand, psychology, no analysis about the lived culture and social relations without considering the individual and society in general neurosis of-conduct of the individual can not. That's very curious, Total-Holistic distinctive as psychology, this perspective is open: Total-Holistic Psychology; with all the natural and social sciences, including medicine and science, particularly in the case of work by the presence work in a consistent and cooperative relations.

Individuals, groups, and the living area is the presence of class society and the roles that they undertake each and spirit are different from what they have. To understand the Roman spirit, you must know its history. This information is also necessary to understand the enlightenment genius of the Greeks. Renaissance along without resorting to date and it is impossible to understand the character of the violent social movements escalation. In particular, you can not make a sound analysis of the history of psychology in their field without considering the versatility.

Total Bütünsel Psikoloji Nedir? (XI)

 Ahmed Kaymak    

Total Bütünsel Psikoloji; Total Bütünsel Felsefi psikolojinin bilimsel araştırma ve uygulama yöntemidir. Uygulama ve bakış açısı birbirini tamamlayan bu iki alanda iç içedir.  Onun felsefi bakış açısı psikolojik varlığı kültürel toplumsal ilişkiler bağlamları içinde ele alır. Varlığın fiziksel gerçekliğini hakikatin bir parçası olarak gördüğü gibi duyular yoluyla gerçekleşen algı, sezgi, biliş, bilgi gibi ardışık süreçleri senteze dönüştüren bilinç fenomenini de bu hakikatin bir parçası sayar. Varlık ne kadar somut bir hakikat alanı ise bilinç o kadar metafizik bir gerçeklik alanıdır. Bu alanlara olan ilgi ve buradan ortaya konan argumanlar, total-bütünsel felsefi görüşün tartışmaları kapsamındadır. 

Bilinç ve bilinç işleyişi gözle görülebilen ve elle tutulabilen alanlar değildirler. Hakikatin bu yanına olan yaklaşımlar birer mantık aracı olan sezgiye ve yargıya dayanır. Ontolojik olarak mantık da sezgi ve yargı gibi bilincin fonksiyonlarından biridir; bunların mantığın birer alt kategorisi olup olmadıkları konusunda henüz bir uzlaşma yoktur. Biz bunları iç içe fonksiyonlar olarak ele alıyoruz. Her birinin işlevinin ötekinden az ya da çok olduğuna ilişkin somut kanıt ortaya koyma olanağından yoksunuz. Tıptaki ilerlemeler ve nörolojinin bu yönde sürdürdüğü çabalar da bilinç fonksiyonlarının işleyişleri ve hiyerarşileri konusunda henüz kesin bir şey söylemekten uzaktır. Tıp ve nörolojinin vardığı sonuçlar beynin bazı alanlarına ve sinir hareketlerine ilişkin olsa da, beynin sınırları içinde gerçekleştiği kesin olan bilinç fonksiyonları hakkında metafizik varsayımlardan öteye gidilebilmiş değil. Beynin kendisini bir madde, bir et yumağı olarak bölmek mümkündür; ama onun fonksiyonlarını bölüp parçalara ayırmak, hele de sınıflandırmaya kalkışmak, bu üst, şu orta, şu diğeri alt bilinçtir, demek oldukça güçtür. Tıp disiplini bu konuda fazla ileri bir iddiada bulunmuyor da. İnsan ve Doğa bilimleri,  olgu üzerindeki çalışmaların ulaştığı noktadan sonraki açıklamaları, herhangi bir engel ve sınır koymadan tereddütsüz felsefeye havale etmiş görünüyor. Kuşkusuz işin bu aşamasında felsefenin geniş ufkuna duyulan ihtiyaç büyüktür. Felsefi diyalektiğin ruhundaki ilham da bir sonucun formüle edilmesinde bazen olağanüstü bir etkide bulunabilir. Bu ilham felsefenin doğasına ait olsa da matematik ve fizik alanının işine yaradığı yadsınamaz. Öyle de olsa felsefe kapsamında fizik ve metafizik diyalektik burada düşünce ufkunun sınırlarını birlikte zorlamaya devam ederler. Görülüyor ki başta Tıp ve diğer bilimlerin ulaştığı somut sınırlarda, onlardan beklenen daha fazla açıklamayı yapabilmesi için felsefeyle doğrudan bir işbirliğine girmek gibi bir zorunlulukları var. Teori her zaman felsefi-düşünsel; bilim, teknik-operasyoneldir. Felsefe ve bilim, ikisi de son tahlilde kültürel komplekste oluşturulan organik ve inorganik fizikle ilgili birer üst yapı ilişkisi olarak var olmayı sürdürürler. Bu anlamda ikisi de zamandan bağımsızdırlar.

Total-Bütünsel felsefi psikoloji, olgu veya varlık temelinde deney ve gözlem aracılığıyla edinilen bilginin yanı sıra geniş varsayımları da kapsayan bir üst yapısal ilgi ve çalışma alanıdır.

Olgu veya varlık temeli ne anlama geliyor?

Kuşkusuz burada söz konusu edilen olgu ve varlık genel birer kavram olarak kullanılmaktadır. Total Bütünsel felsefi psikoloji, bu kavram içeriklerinde, inorganik olanı değil, organik olanı seçer. Başka bir deyişle, onun başlıca inceleme konusu canlı bir varlık olan, insandır. Biz insanı toplumsal ve kültürel bir varlık olarak, bu bağlamlar içinde gerçekleşen tutum ve davranışların temelindeki itici nesnel etkenlerle olan ilişkilerin anlaşılmasında temel bir veri olarak görüyoruz. İnsana nerden bakarsak bakalım, kültürel boyut her zaman daha fazla göze çarpan yüzüyle bize görünür. Onun yaratıcı yeteneğinin entelektüel ve maddi girdileri, biçimi ve düzeyi ne olursa olsun o kültürün doku aralarına sızar. Toplumsal düzenin bu duruma karşı direnci yalnızca sınırlandırıcı bir rol oynar; onu ortadan kaldıramaz. Tersine, kültürel dokuyu besleyen ve dokuyla uyuşan her çaba sonuçta bu sınırlandırmaları aşar ve toplumsal düzenin biçimini bozar. Öyle ki toplumsal düzenin biçimini de, egemen ilişkileri devam ettiren kurumları da ortadan kaldırabilir. Kültürel siyasallaşma diye tanımladığımız aşama, budur. Birey bütün kusurlarına rağmen, bu siyasallaşma aşamasında onu harekete geçiren olgu ve ilişkilerin yetkin derecedeki bir öznesi, pratik bir aktörü durumundadır. Varlığın olgu ile ilişkisi ve sonuçta olgu üzerindeki hakimiyeti böyle bir süreç izler. Diğer canlılarda, homonidlerde ve maymunlar sınıfında böyle bir sürecin tarihinin olup olmadığını ortaya koyan  bir deneyime henüz rastlanmamıştır.  Böyle bir tarih halihazırda insana özgüdür. İncelememizin başından beri insanı kültürel bir varlık olarak, doğal varlıktan ayırmamızın nedeni, budur. İnsanın insanlaşmasının temelinde bu gerçeklik, bu tarih, yani kültür, başka bir deyişle, bilinçli amaçlı faaliyet sürekli belirleyici bir rol oynamıştır. Varlık ve olgu burada hem karşı karşıya gelirler, hem de bütünleşirler. Varlık, insanı; olgu, kültürü ifade eder; ikisi birlikte bütün içinde kaynaşarak toplumsal bir nitelik kazanırlar.

Genel yaklaşıma göre insanın davranış ve ilişkilerini, onun diğer insanlarla olan alışveriş ve etkileşimlerini sosyoloji kadar Anthropoloji de  inceleme konusu yapar. Bu iki bilim alanından özellikle anthropoloji, kültürel olguya eğilmeden insana ve topluma dair bir tek söz bile söyleyemez. Bu bilimin temel araştırma konusu, kültürdür. Öte yandan, psikoloji, bireyin içinde yaşadığı kültürü ve toplumsal ilişkileri gözetmeden birey ve toplumun genel nevrozlerına-davranışlarına dair hiçbir çözümleme yapamaz. İşte çok da merak edilen Total-Bütünsel Psikolojinin ayırt edici yanı, bu bakış açısıdır: Total-Bütünsel Psikoloji; olgu ve varlık üzerine olan çalışmalarında başta tıp bilimi olmak üzere bütün doğal ve sosyal bilimlerle tutarlı bir ilişki ve işbirliği içinde çalışır.

Bireyin, grupların, sınıfların varlık ve yaşam alanı toplumdur ve bunların her birinin üstlendiği roller ve sahip oldukları ruhlar farklıdır. Roma ruhunu anlayabilmek için, onun tarihini bilmek gerekir. Greekler’deki aydınlanma dehasını anlamak için de bu bilgi gereklidir. Tarihe başvurmadan Rönesansı ve beraberinde kızışan şiddetli sosyal hareketlerin karakterini anlamak olanaksızdır. Özellikle psikoloji tarihin bu çok yönlülüğünü göz önünde bulundurmadan kendi alanında sağlıklı bir çözümleme yapamaz.

O halde bu kapsamda tarih felsefesiyle total-bütünsel psikolojinin ilişkisi ne olmalıdır? Total bütünsel psikolojinin tarih felsefesi nedir ve niçin var olmalıdır? Psikolojik alanda yürütülen bir çalışma için tarihsel bilgilerin ne katkısı olabilir; bunlar nasıl değerlendirilmelidir?

Bundan sonraki birkaç bölümde bu soruların kısmen yanıtlarına yer verilecektir. Son bölümlerdeyse, şimdiye kadar ele aldığımız diğer konular gibi, bu konuyla ilgili daha sistematik görüşler bulacaksınız.